1. Posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej; zapisuje wynik pomiaru wraz z jego jednostką oraz z uwzględnieniem informacji o niepewności; 

2.Opisuje przebieg doświadczenia lub pokazu; wyróżnia kluczowe kroki i sposób postępowania oraz wskazuje rolę użytych przyrządów; 

3.Posługuje się pojęciem temperatury;

• określić fizykę jako naukę, która bada właściwości materii i odkrywa najbardziej podstawowe reguły przyrody, 
• stwierdzić, że podstawową metodą badawczą fizyki są eksperyment (doświadczenie) lub obserwacja, a te wymagają wykonywania pomiarów, stawiania hipotez i ich weryfikowania.

• prawidłowo posługiwać się przyrządami do pomiaru następujących wielkości fizycznych: czasu, długości, masy i temperatury; 
• zapisywać wyniki pomiarów i obliczać wartość mierzonej wielkości, tak aby ta wartość była najbardziej dokładna
• podawać przyczyny niepewności pomiaru; szacować niepewność pomiaru urządzeń cyfrowych.

To dla ciebie techniki, przeczytaj je uważnie! Zacznij je stosować a nauka już nie będzie przykrą koniecznością.

Poznaj system szybkiego zapamiętywania informacji na lekcji.

Najważniejsze- przeznacz czas na naukę na lekcjach fizyki a zyskasz czas na zabawę popołudniami.

Zadanie domowe: Czytaj krytycznie polecenia, twórz własne opinie  na temat nauczanego materiału. Miej watpliwości?

Przejrzyj swoje notatki przed lekcją, z ostatnich zagadnień. Notatki muszą być kolorowe, dużo rysunków i ich własnoręczne opisy.Zaznacz w swoich notatkach to z czym się borykasz, masz trudności i poproś o pomoc nauczyciela.

W czasie lekcji: Usiądź na tym miejscu gdzie możesz się maksymalnie skoncentrować - najważniejsze jest nastawienie, jeżeli przychodzisz na lekcję z zamiarem zapamiętania informacji to je zapamiętasz.

 Najlepsze miejsce dla mnie aby:

•  Aktywnie słuchać.
• Zadawać pytania.
• Widzieć materiały i pomoce przygotowane przez nauczyciela.
• Brać udział w dyskusji - nie tylko z nauczycielem, ale także z kolegami. 

Unikaj rozpraszających sytuacji, które mogą przeszkadzać w koncentracji i zapamiętaniu.

Rób bardzo kolorowe notatki, opatrz je komentarzem -swoimi słowami.

Zdecyduj, co jest ważne i powinno być umieszczone w notatkach  a co można pominąć.

Pytaj nauczyciela-musisz  mieć pewność, że rozumiesz, co zostało powiedziane na lekcji, poproś o powtórzenie.

1.    Myślę, że……..ponieważ……(wskazuje na dowody swojej pracy)

2.    Przeprowadzając doświadczenie……. zobaczyliśmy, że 

3.    Doświadczenie ……..pokazało……

4.    Podczas dyskusji w grupie wypracowaliśmy stanowisko, że ……..

5.    Zgadzam się z ……

6.    Nie zgadzam się …….ponieważ

7.    Jednym z dowodów na  jest……….

Teraz zajmiemy się próbą odnalezienia w naszym otoczeniu liczby, którą wymyślili/ odkryli

kiedyś matematycy – liczby π. Od starożytności uczeni zastanawiali się czy istnieje jakiś

prosty wzór na obwód koła (przypomnienie, że np. obwód prostokąta to 2a+2b). Wiadomo

było, że obwód koła jest ponad 3 razy dłuższy od średnicy. Ale dokładnie ile razy dłuższy jest

obwód od średnicy? Jednym z pierwszych uczonych, którzy podali to w miarę dokładnie był

Archimedes. Wyliczył, że 

obwód koła to około 3,14 x średnica.

Ta liczba nazywana jest π i jest równa:

π = 3,141592653589793238… (żeby napisać dokładną wartość π trzeba byłoby napisać

nieskończenie wiele cyfr)

Tej liczby będziemy szukać. Pamiętamy, że żeby ją dostać trzeba podzielić:

π = (obwód koła)/(średnica koła)

„Część praktyczna”

Jak myślicie, czy można jakoś samemu wyliczyć, sprawdzić, może zmierzyć ile jest

równa π?

„Trzeba zmierzyć osobno obwód i średnicę (albo promień) a potem podzielić.

Potrzebne materiały: cyrkiel, kartkę papieru, grubą nitkę

(kordonek), sznurek, naczynia w kształcie walca, paski papieru, tusz do pieczątek,

miarki (centymetr krawiecki, linijki).

Grupa wypisuje kilku możliwości pomiarów w swoim zeszycie:

Przykładowe tabele z wynikami:

„Dlaczego poszczególne pomiary się różnią? Przecież mierzyliście tę samą wielkość”, „Jak

oceniacie dokładność swojego pomiaru?”, „Czy macie jakiś pomysł, na określenie

dokładności jakąś liczbą?”, „Ile ta liczba jest równa w przypadku waszego pomiaru”, „O ile

procent wyliczona liczba różni się od liczby π?”.

Masa – wielkość fizyczna mówiąca nam, ile substancji zawiera konkretne ciało fizyczne. Przykładowo: masa filiżanki informuje nas, z jakiej ilości porcelany zrobiono tę filiżankę. Masę można mierzyć na wiele sposobów. Niektóre z nich poznamy w dalszym toku nauki. Teraz tylko przypomnijmy, że jednostką masy w układzie SI jest kilogram.

W praktyce używane są też jednostki pochodne od kilograma, czyli jego wielokrotności oraz ułamki: gramy, dekagramy czy tony. Zależności między tymi jednostkami są ci znane z lekcji matematyki, ale nie zaszkodzi, gdy je sobie przypomnimy:

1 kg=100 dag=1000 g=0,001 tony

1 tona=1000 kg

1 dag=10 g=0,01 kg

1 g=0,1 dag=0,001 kg

Doświadczenie 1

Nalej wody do garnka i zgotuj, dodaj soku z butelki. W szklance rozrób z zimną wodą mąkę ziemniaczaną i cukier. Kiedy woda się zagotuje wlej zawartość ze szklanki do gotującej wody i zamieszaj. Spróbuj oszacować na oko ilość poszczególnych produktów tak aby uzyskać 150 gram kisielu. Co może się stać?

Doświadczenie 2

Nalej 170 gram wody do garnka i zagotuj. W trakcie gotowania dodaj do wody 5 gram cukru i 40 gram soku. Weź 70 gram wody i wymieszaj z nią 20 gram mąki ziemniaczanej. Mieszaninę dodaj do gotującej się wody. Dokładnie wymieszaj, gotując minutę. Sprawdź czy uzyskaliście 310 gram kisielu. Weź pod uwagę, że część wody wyparowało. Co może się stać?

Faza 1: Wprowadzenie  merytoryczne

Faza 2: Bezpośrednia Analogia- Bezpośredni analogia bada podobieństwa między dwoma pomysłami.

Faza 3: Osobista Analogia 

Faza 4: Porównywanie analogicznie

.

Faza 5 .Uczniowie wyjaśniają, gdzie analogia nie pasuje

.

Faza 6.Wymyśl własną analogię

http://av.epodreczniki.pl/RepositoryAccess2/!I49271(,,mp4_low_bl)

Nie ma pomiarów idealnych! Każdy pomiar ma skończoną dokładność i jest obarczony niepewnością pomiarową. Oczywiście, możemy zmniejszać tę niepewność dzięki doskonaleniu przyrządów i metod pomiarowych, ale nigdy nie wyeliminujemy jej całkowicie. Nie zawsze potrzebne są nam pomiary wykonywane z bardzo dużą dokładnością. Czy długość nogawek spodni musi być ustalona z dokładnością do 1 milimetra? Czy jeśli ważymy wagon z węglem, potrzebujemy wagi o dokładności do 1 grama? Co innego, gdy odmierzamy lekarstwo. Tu potrzebna jest aptekarska dokładność, czyli możliwość wyznaczenia masy z dokładnością do 1 mikrograma. Jednak naukowcy nigdy nie postrzegają tego typu niedokładności w kategoriach czyjejś winy. Błąd pomiaru jest codziennym elementem pracy tych ludzi, z którym umieją sobie oni radzić za pomocą odpowiednich metod prowadzenia obliczeń.